داستان کتابخانه شهید احمدی روشن
خیلی وقت ها والدین سوال می کنند که چه کنیم تا فرزندمان به کتاب خواندن علاقه مند شود؟
یکی از جواب ها این است؛ کتاب را در دسترسشان قرار دهید.
همان طور که با قرار دادن تلفن همراه و بازی های رایانه ای، بچه علاقه مند و بعضا معتاد آن می شوند، در صورتی که کتاب خوب هم در دسترسشان باشد قطعا به کتاب و کتابخوانی علاقه مند خواهند شد.
ایده ای که ما برای کتابخوان کردن بچه ها داشتیم این بود که یکسری کتاب مخصوص کودک و نوجوان در کلاس داشته باشیم و در آخر روز آن ها را به کلاس بیاوریم تا هر که خواست آن ها را به امانت گرفته و مطالعه کند. حتی کتاب نخوان ترین بچه ها نیز به واسطه رنگ و روی یک کتاب هم که شده آن را امانت می گرفتند. هر کدام از بچه ها هم کتاب های خانه خود را به کلاس می آوردند. کم کم با بچه ها تصمیم گرفتیم کتابخانه خود را گسترش دهیم و کتاب ها را در اختیار همه ی بچه های مدرسه قرار دهیم. این شد که کتابخانه شهید احمدی روشن متولد شد.
کتابخانه ما در آبان 1401 با 20 کتاب شروع به فعالیت کرد و اکنون در ابتدای خرداد 1402 بیش از 130 کتاب دارد. یعنی به طور میانگین هر دو روز یک کتاب به کتابخانه ما اهدا شده است.
تصویر بچه هایی که هر روز صف می ایستند تا از کتابخانه کوچک ما کتاب به امانت بگیرند از آن صف هایی است که برعکس بقیه صف ها دیدنش لذت بخش است.
امیدواریم با گسترش هر روزه کتابخانه شهید احمدی روشن بتوانیم به سایر بچه های محله و در آینده نه چندان دور به بچه های شهرمان کتاب امانت دهیم و باعث گسترش روزافزون فرهنگ کتابخوانی در جامعه شویم.
